Doorgaan naar hoofdcontent

een sweater om in te verdwijnen

 




Twee weken geleden had Nancy een nieuw mannenpatroon te koop. Voor nog geen 7 euro had je een patroon voor een sweater (met kap of enorme col), een t-shirt (korte of lange mouw) en een joggingbroek. Aangezien ik altijd op zoek ben naar mannenpatronen, kocht ik het patroontje. Ik koos ook onmiddellijk stof voor de sweater met col. Dit sweaterstofje bevat modal en is echt het zachtste sweaterstofje ooit!

De sweater bestaat maar uit een paar patroondelen die eenvoudig over te tekenen zijn (niet teveel delen over elkaar getekend) en ook het ineenzetten ging vlotjes. Ik volgde wel enkel de handleiding aan de kraag want ik vond het verder storend dat alle talen door elkaar stonden, maar de sweater is heel eenvoudig in elkaar te naaien dus dat gaf geen problemen. Ik koos deze keer niet voor de klassieke afwerking van de zomen met de tweelingnaald, maar gebruikte deze omgekeerd om zo een wat ruwere afwerking te verkrijgen.


Bij een eerste passessie werd wat ik al vermoedde bevestigd, de sweater was veeeeeeel te lang. Ik korte de boel dus 13 cm in. De mouwen werden ook 3 cm ingekort maar dat had misschien nog net een beetje meer gemogen.


Ik was niet helemaal overtuigd van deze sweater maar eenmaal hij ingekort was wel. Ik denk dat deze nog veel uit de kast zal komen. Hierbij nog bewijs dat ook zot doen in deze sweater perfect mogelijk is.



Ik ben zeker van plan om ook nog het t-shirt met korte mouwen uit dit patroon uit te proberen en aangezien ik stiekem jaloers ben op deze sweater waarin je kan verdwijnen, overweeg ik om mezelf ook een exemplaar te maken ;-), met aanpassingen weliswaar.
En intussen kijken we uit naar de mannenpatronen van zonen09, want mijn kleerkast begint toch wel heel goed gevuld te raken. Tijd om mijn ventje eens wat vaker van zelfgemaakt gerief te voorzien.






patroon: It's a fits (te koop bij madeline de stoffenmadam)
stof: madeline de stoffenmadam

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d