Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit november, 2017 tonen

plan B

Dat het plan A niet werd voor de laatste let's sti(c)k together, dat konden jullie hier al lezen (nog altijd geen vooruitgang in het polo verhaal trouwens...), maar het werd ook plan B niet. Plan B was namelijk het hemd uit de voorlaatste la maison victor, eentje dat gemaakt werd in licht rekbare stof en uit veel leuke details bestond. Maar ik had maar één dagje tijd en dat leek mij (terecht bleek later) wat krap te zijn. Ik koos dus voor de sweater. Dit hemd koste mij inderdaad ietsje meer tijd, heel veel naden zijn doorstikt en ook sierstiksel is het patroon niet vreemd. Het is echt een stuk waar ik met hart en ziel aan gewerkt heb en dat me veel voldoening geeft. Is het perfect? Zeker niet, zelfs nadat ik ongeveer alle naalden uit mijn (nieuwe) mandje probeerde, bleef deze stof een koppig stofje om te topstitchen over vele lagen, een steekje overslaan was dus geen uitzondering (gelukkig wel uitzonderlijk genoeg om niet in te boeten qua stevi

een trui 'besteld' bij mijn mama

Toen ik deze trui in LMV zag staan, wist ik onmiddellijk dat die perfect in mijn kleerkast zou passen. Maar eerlijk, ik had geen idee hoe ik aan die V's zou beginnen. Ik keek dus eens heel lief naar mijn mama. Het was eventjes zoeken naar de juiste, niet te dure combinatie van wol. Glitter bleek al snel te hard bij het zwart, dus werd het beige mohair. Bij het horen van mijn mama haar verhaal over het vloeken op de randjes en puntjes van de V's, was ik maar al te blij dat ik er mezelf niet aan gewaagd heb. Ik breide nog nooit met verschillende kleuren dus dit zou wel een heel grote uitdaging geworden zijn.  De foto's werden vorige lente al genomen, maar dan nog te bloggen over een wollen wintertrui leek me wat vreemd. Deze week voelde het wel juist aan, want deze trui kwam al een paar dagen uit de kast en wordt heel graag gedragen. patroon: Mia trui La maison victor

Ge(s)tikt Limburg: het resultaat deel 2

For English scroll down Op gestikt Limburg werkte ik nog één extra stuk af: de Brasov top van Itch to stitch in een tricotje waar ik instant verliefd op was. Het stofje kocht ik enkele maanden terug in Kapellen zonder echt een doel voor ogen te hebben. Het bleek ideaal voor de Brasov top. Het afwerken van de hals ging al iets vlotter deze keer, al blijft deze werkwijze nog eventjes wennen. Deze top is er eentje dat van het wasrek naar de wasmand zal gaan (met nog een tussenstop via de strijkplank en gedragen te worden natuurlijk), het is een print die echt bij mij past en gecombineerd met een jeans is mijn outfit snel af. Als je dit (normale dikte van tricot) stofje vergelijkt met dit stofje , dan merk je dat de maat deze keer veel beter is. De vorige top gaf ik aan mijn mama die een maatje groter heeft en er veel beter in past. Waarom het zo lang duurde vooraleer deze op de blog raakte? Wel ten eerste nam de Belgische blogmaand veel van mijn beschikbare

Sew challenge: de swap editie

Voor deze sew challenge werden we opnieuw in groepjes van twee verdeeld maar nu moesten we elkaar geen criteria opleggen, neen, we moesten iets voor elkaar maken. Toen ik het lijstje met de namen zag staan, kreeg ik toch eventjes stress, Davina zelf stond naast mijn naam vermeld. Maar Davina is een toffe dus die stress viel al snel weg. Aangezien ik zelf geen kindjes heb en het de bedoeling was om iets gelijkwaardig te maken voor elkaar, besloten we al snel om iets voor elkaar te maken met als thema 'inrichting van de naaikamer'. Mijn naaikamer is al behangen en geschilderd en er staan ook praktische meubeltjes in, maar daar is ongeveer alles mee gezegd, wat extra kleur kon dus geen kwaad. Qua kleuren zei Davina dat ik met blauw en rood niets mis zou doen, ze vermeldde ook dat ze wel graag een speldenkussentje wou voor aan haar naaimachine en een scharenhoes. Ik begon dus met die laatste twee (+ een extra speldenkussentje) uit een soft cactus stofje in het

Spelen met restjes

Vrijdag ging ik een dagje op naaiweekend met een open Femma groep. Een dagje is uiteraard geen volledig weekend maar ik kon toch vrij veel zaken afwerken omdat ik voor eenvoudige projectjes koos. één van de eerste zaken die ik knipte was de grafische trui uit stof voor durf het zelvers 3. Uit wat restjes van deze en deze trui kon ik nog een versie krijgen voor mijn man zijn petekindje. De zakjes moest ik wel weglaten want daarvoor had ik niet genoeg stof over, maar sjjtt ze weet niet dat er zakjes in kunnen dus geen probleem ;-). De sweater is niet helemaal top afgewerkt, het is nochtans een eenvoudig stuk maar het is des te meer het bewijs waarom ik ingewikkelde zaken beter thuis laat op zo'n weekend. Het was er al bij al vrij stil maar het is toch wat zoeken om je weg te vinden en een goeie werkwijze in zo'n groep. Voor de foto's trok ik ook nog eens mijn sweater aan, zo konden we samen een beetje zot doen voor de camera. Let niet op