Doorgaan naar hoofdcontent

waarom ik toch niet helemaal meedoe met de bullet journal hype






Steeds meer mensen bloggen over hun bullet journal. Het inspireerde mij wel want schriftjes dat vind ik wel fijn.
Maar zo'n echte bullet journal dat is niets voor mij, mezelf kennende zou ik zot worden van de chaos daarin, of ik zou een atomaschriftje moeten kiezen zodat ik de blaadjes kan versteken in de volgorde van mijn goesting ;-). Oké chaos is misschien verkeerd omschreven maar ik bedoel dus het feit dat je allerlei zaken in één schrift zet in de volgorde waarin ze voorkomen. Voor mij doet dat teveel denken aan mijn notitieschrift op het werk. Het is daar wel noodzakelijk om al mijn losse gedachten te combineren maar ik verlies te vaak het overzicht en verlang vaak tot ik een nieuw schrift kan beginnen.



Aangezien het mij dus wel inspireerde en haar overzichtje van haar naaiprojectjes mij overtuigde om die te gaan bijhouden, kocht ik in de kerstvakantie een schriftje in de hema om die bij te houden. Hier ga ik toch een beetje bullet journal gewijs te werk, vooraan vind je een inhoudsopgave en verder heb je pagina's met welke stofjes ik kocht (en waar), welke stofjes ik verwerkte, welke naaisels ik maakte, ideetjes voor de sew challenge, ideetjes voor pattern hacks enz.


In maart volgde ik een cursus leadership voor het werk en daar kreeg ik de tip van één van mijn medecursisten om op het werk meer met to do lijstjes te werken die je ook overzichtelijk bijhoudt. Om zo op het einde van de week toch het gevoel te hebben dat je veel deed ipv, die twee zaken die je niet rondkreeg bij te houden en de rest weg te smijten. Zo kocht ik dus opnieuw een schriftje in de hema en begon ik hiermee. Ik merkte wel al dat ik na dit exemplaar zal moeten overschakelen op een groter formaat want mijn lijstjes zijn langer dan een blad op sommige dagen ;-).


Ik probeer ook om dagelijks een positief puntje of iets wat me een goed gevoel geeft op te schrijven en ook iets wat me belette om heel efficiënt te werken (bvb teveel vergaderingen in onze bureau).

Misschien dat ik later nog ergens een schriftje voor bijmaak, maar voorlopig ben ik wel tevreden zo. Ik ben meer een hokjesdenker dus die verschillende schriftjes per thema werken beter voor mij dan één bullet journal. Ik heb in ieder geval nog 4 schriftjes liggen dus een moment van inspiratie is genoeg om er nog eentje te beginnen. Ik wil in ieder geval al één schriftje houden om alles rond onze reis in te schrijven, planning, openingsuren van zaken, uitleg, nadien de zaken die de moeite waren. Of het één schriftje per reis wordt of ééntje voor meerdere reizen zal ervan afhangen hoeveel ik per reis schrijf. 

Schrijven doe ik trouwens met gelijk welke balpen die ik tegenkom, je kan dus verschillende tinten blauw terugvinden maar dat vind ik niet zo erg, eerder gemakkelijk, zo moet ik niet te ver zoeken naar die ene balpen. Ik kocht wel een balpen met meerdere kleuren in de hema om zo wat extra structuur te kunnen aanbrengen.

PS: ik ben totaal niet gesponsord door HEMA maar vind daar gewoon voor een heel betaalbare prijs leuke schriftjes, balpennen enz.

Reacties

  1. Ooo ja, de schriftjes van hema ☺ Vooral die dunne met bruine kartonnen kaftje. En ik heb nu ook zo'n dikke zwarte met een elastiekje. Reisschriftjes had ik vroeger ook, heel uitgebreid, een boekje per reis. Sinds de kids is het een algemeen reisboekje geworden, met max 4 bladzijden per reis met de highlights ☺ Schriftjes en boekjes, ik ben verslaafd, denk ik ☺

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als ik het zo bekijk dan denk ik dat ik ongeveer een 4tal reizen in één boekje zal krijgen, zal er ook van afhangen hoe veel strand een reis bevat en hoeveel cultuur ;-).

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d