Doorgaan naar hoofdcontent

all my perfect imperfections



De laatste maanden zit het mij op hemdenvlak niet zo mee. Twee exemplaren vonden de wasmachine niet zo leuk waardoor ze niet meer passen voor manlief (of hij zou zelf een beetje moeten krimpen) en een derde exemplaar waarvan de lengte gebaseerd was op een exemplaar uit de kast, is heel mooi als het uit de broek gedragen wordt maar helaas is meneer daar niet zo'n fan van. Al moet ik wel toegeven dat hij dat exemplaar nog draagt (ik kan dan ook heel overtuigend kijken ;-) ).
Dit exemplaar moest dat dus allemaal goed maken. Het stofje daar kon het niet aan liggen want daar was ik op slag verliefd op en het patroon dat moest ook wel goedkomen, want ik koos opnieuw voor de theo.
Maar halfweg ging het toch mis en mocht ik de volledige kraag er terug aftornen, wegens niet symmetrisch genoeg. Manlief probeerde nog met 'ik ben zelf ook niet zo symmetrisch' maar tja ik wist dat het niet symmetrisch was, dus eraf...
Bij het opnieuw knippen van de kraag (de dag erop want ik was 'een klein beetje' gefrustreerd...), koos ik deze keer terug voor H180 ipv H200, en echt waar dat maakte zo'n verschil. Het ging een stuk gemakkelijker om die kraag er op een normale manier aan te zetten. Ik ben achteraf gezien trouwens blij dat ik de kraag opnieuw maakte, want het resultaat nu is pakken netter.




Ik paste verder alleen de rugplooi aan en spreidde die uit zodat er twee kleine plooitjes aan de zijkant kwamen. Ik heb de indruk dat dit iets mooier valt bij het bewegen van de armen, maar dat zal moeten blijken als het vaker gedragen is. Het borstzakje is opnieuw vergroot zodat de smartphone er perfect in past (eisen van de drager ;-) ).



Er is trouwens helemaal niets mis met het patroon of de stof, beide zijn super. Maar iedereen herkent wel van die dagen waarop je tornmesje je 'beste vriend' is... Het was dus 'one of those days'...

Voor de foto's trok ik deze keer naar een 'nieuwe' locatie, niet zo heel ver maar onlangs ontdekt tijdens een fietstochtje (de spoorweg wordt niet meer gebruikt voor de duidelijkheid ;-) ). De bovenste foto bewerkte ik ook voor het eerst in Photoscape, het is nog wat zoeken met veel trial and error, dus je zal hier binnenkort nog vanalles zien verschijnen. De ene foto al beter gelukt dan de andere.

patroon: theo van zonen 09
stof: soft cactus gekocht bij de stoffenmadam

Reacties

  1. Oooh die dagen ken ik goed, dat je aan eind van de dag super gefrustreerd in de zetel neerzakt zonder ook maar iets af te hebben... Maar volgens mij is dit uiteindelijk een geweldig succes geworden! Heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig volgde er een goeie dag zodat hij niet in een hoekje bleef liggen ;-)

      Verwijderen
  2. Werkelijk ongelooflijk veel hartjes voor deze perfect imperfections... schoon Delphine!
    --en herkenbaar trouwens, zo een van die dagen #zucht--

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een geweldig mooi hemd! Stofje heb ik ook voor een hemd voor mijn man! En toffe locatie! :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d