Just Delphine

Voor de derde keer al organiseerde Davina een blogmeet met daaraan gekoppeld een sew challenge. Ook deze keer deed ik mee (het resultaat van de vorige challenge kan je hier lezen).
Ik kreeg de volgende criteria van Caroline en Davina: - maak iets voor je zus - uit dit stofje - gebruik het stofje volledig op
Oké, iets voor mijn zus dus... Ik heb dan wel een hele toffe zus maar een gemakkelijke op vlak van kledij kan je ze niet noemen ;-), haar stijl is ook anders dan die van mij dus soms is het moeilijk in te schatten. Maar ze was wel direct enthousiast toen ik ze over de challenge vertelde dus dat was al een voordeel. Nu wou het toeval dat ik eind juni de Nore van compagnie M mocht testen. Als allereerste testversie koos ik een lichtroze restje tricot (restje van de voering van deze mantel) om er een t-shirt uit te maken. Lichtroze is helaas niet zo mijn kleur, dus gaf ik het door aan mijn zus. En jawel ze vond het een supermodel.


Het patroon voor deze challenge stond dus snel vast: …

Deze keer konden we kiezen tussen twee thema's voor let's stick together: terug naar school of gepakt en gezakt. Nu heb ik niet echt iets te maken met school en lag de keuze voor het tweede thema dus voor de hand. Alleen zijn tassen hier iets waar ik af en toe een shot onder mijn kont voor nodig heb. Ze blijven altijd maar liggen (ook al is dit exemplaar echt niet zo moeilijk). De lijst met tassen die ik wil maken is nochtans lang genoeg. Het maken op zich vind ik ook wel tof, alleen geraak ik dus meestal niet gestart. De challenge kwam dus als geroepen.
Deze tas werd twee jaar geleden gemaakt en sindsdien elke dag meegesleurd naar het werk, vol met boterhamdozen, fruit, papier enz. Het ding heeft dus afgezien en dat is intussen wel zichtbaar. Als zelfs mijn wederhelft bij het zien van het nieuwe exemplaar zegt, dat ik toch wel lang met mijn vorige gedaan heb, wordt het tijd voor vervanging ;-).


Ik koos deze keer voor een zwart/wit (/grijs) versie afgewerkt met een zilveren pa…

Voor de curieuzeneuzen onder jullie, de uitslag staat onderaan ;-).


Voordat ik het billie patroon in huis had en het aantal zelfgemaakte t-shirts in de wederhelft zijn kast, dus op één hand te tellen was, droeg hij eigenlijk voornamelijk polo's. Na de introductie van de billie hier thuis was dat dus minder het geval en al zeker nu die gekochte exemplaren hun beste tijd gehad hebben. Toen er in knipmode een patroon voor een polo verscheen, leek het mij dus het ideale moment om er aan te starten. Op het stoffenspektakel kocht ik dit tricotje voor een bescheiden prijsje. Ietsje dikkere tricot en toch niet te duur om iets uit te proberen. Alleen kwam het er zo snel niet van. Eerst kwamen er enkele patroontests tussen en daarna had ik maar 24 uur om nog een t-shirt te maken voor op reis, dus koos ik toch terug voor de billie. Maar na de reis werd het toch tijd om er in te vliegen.



Knippen in de stof om aan het knopenpad te beginnen, dat was toch eventjes slikken. Maar al bij al viel h…

Vorig jaar bibberde ik nog bij de gedachte dat ik Alice ging maken. Dit jaar zag ik het allemaal iets beter zitten.
Alles ging inderdaad een stuk vlotter deze keer dankzij alle tips die ik het voorbije jaar heb leren kennen (nee hoor, deze versie is ook niet foutloos, maar dat hoort bij zelfgemaakte kledij denk ik).
Het eerste hulpmiddeltje dat er aan te pas kwam was het niveleerplaatje, de kraag is zo veel beter doorstikt.
Als tweede hulpmiddel gebruikte ik wondertape, echt een zaligheid om die kraag netjes op zijn plaats te houden éénmaal je de vooraf omgestreken binnenkant langs buiten wilt vastzetten. Al ging het hier nog een beetje scheef doordat het toch ietsje anders werken is met dit stofje dan met een gewoon katoentje. Ook bij deze stap werd het niveleerplaatje bovengehaald.


En als laatste dan: soluvlies voor de knoopsgaten. Waar mijn naaimachine vroeger halfweg het knoopsgat zei 'nope tis genoeg geweest', deed ze braaf verder en moest ik geen enkel knoopsgat losmaken…

Sinds ik lid ben van de facebook groepjes 'blogmeet en sew challenge' en 'let's sti(c)k together' volgen de uitdagingen elkaar op. Bloggen volgens opgelegde voorwaarden lijkt misschien wat in strijd met het creatieve maar niets is minder waar. Zo'n uitdaging is tegelijk een schop onder mijn kont om iets af te werken wat ik anders niet zou doen en een ideale gelegenheid om eens 'out of the box' te denken. Ook werk maken van net iets betere blogfoto's hoort er dan bij (al was dat bij dit tasje niet zo simpel, vandaar de redelijk simpele foto's).

Toen Davina voorstelde om samen op 1 augustus te bloggen over een naaisel met het stofje dat we meekregen na het stoffenruilspel op de blogmeet (meer over de blogmeet vind je hier en het resultaat van het vorige stoffenruilspel hier), sprong ik direct op de kar. 
Ik vond het stofje direct heel mooi maar het past niet zo goed bij mij dus een kledingstuk zag ik niet direct vaak gedragen worden. Ik kon wel no…

Twee jaar geleden drukte ik voor de allereerste keer op de 'publiceren' knop, spannend, dat zeker. Intussen is de blog gegroeid en zeker het aantal volgers. Om jullie te bedanken organiseer ik dan ook een give-away (hij staat onderaan, voor zij die enkel die willen zien ;-) ). Maar bij een feestje hoort ook een nieuwe outfit natuurlijk.


Deze keer stak ik mijn wederhelft nog eens in het nieuw. Ik koos hierbij opnieuw voor de Theo van Zonen09 in een soft cactus stofje. Eentje dat ik won bij een give-away georganiseerd door Davina en Pieke Wieke. Een zomerhemd naaien (en dan zeker een theo) dat lukt hier al goed, zeker nu ik soluvlies gebruikte voor de knoopsgaten. Deze keer bleef mijn knoopsgatenvoet niet meer haken tussendoor dus het tornmesje kon aan de kant blijven (voor dit stukje, ik ga niet beweren dat ik een hemd maak zonder). De foto's werden ook deze keer gemaakt in de bloemenplukweide in Aartselaar.


Zagen jullie mijn nieuwe labeltjes al? Naast de labeltjes langs d…

Vorige week donderdag zat ik 's avonds te naaien bij De Stoffenmadam, uiteraard gebeurt dat niet in stilte ;-). Het gesprek kwam uiteindelijk op het zelf maken van sportoutfits want Nancy had nieuwe stofjes binnen. Ik had daar eerlijk gezegd nooit aan gedacht om daar aan te beginnen maar toen ik de vraag kreeg of ik een broek wou maken om in de winkel te hangen, zag ik dat wel zitten. Ik koos een donkerblauw stofje uit en kocht er nog een fuchsia variant bij om een complete outfit te bekomen. Deze stofjes zouden dezelfde zijn als die van adidas. Nu heb ik thuis geen adidas in de kast hangen dus ik kan het niet vergelijken maar ik kan wel zeggen dat ze inderdaad heel stevig zijn en aangenaam voelen. Ze nemen ook heel mooi hun originele vorm aan en lebberen niet.
Ik moet toegeven dat ik wat schrik had om er aan te beginnen, want ik had totaal geen ervaring met deze stof. En voor Nancy wou ik graag een perfecte afwerking, je weet wel zo'n stuk waar je de binnenkant van durft te …